Een glazen bol.

Tim Horsting
1 dag geleden
6 minuten om te lezen

Hoe vaak, hoe veel en waar ik het meest op heb geoefend is toch wel dé meest gestelde vraag die ik als goochelaar krijg. (naast de vragen of ik of er van rond kan komen, of ik iemands vrouw kan laten verdwijnen en of ik ook Pamela Anderson als mijn assistente wil) In deze blogpost ga ik in op hoe één van mijn favoriete acts met een omweg is ontstaan.

De Straatartiest

In een aflevering van de "Dood Konijn Podcast" vertelde ik over een bijzonder moment. Als jong ventje was ik met mijn ouders op vakantie in Barcelona. Daar, op "la rambla" - een straat vol met muzikanten, karikaturisten en straatartiesten - zag ik een levend standbeeld. Hij had lang haar, ontbloot bovenlijf en was helemaal goud geschilderd. In zijn hand een glazen bal. Iedere keer als iemand een muntje in zijn geldkistje gooide kwam het levende standbeeld tot leven en deze liet hij de glazen bal over zijn armen bewegen, majestueus liet hij de bal zweven als een zeepbel en als finale liet hij deze balanceren op het puntje van zijn duim. Ik was nog nooit zó geobsedeerd door een act en elke dag als we over "la rambla" liepen keek ik reikhalzend uit om een glimp op te vangen van de man met de glazen bal.

De wereld op zijn kop

Oefenen, oefenen, oefenen

In de goochelwinkel zijn er verschillende hulpmiddelen te verkrijgen om het onmogelijke mogelijk te maken. En na een beetje navraag bleek geen van de winkels de truc te kennen met de zwevende glazen bal. Wel de klassieke "zombie ball" en de "multiplying balls" maar de act met één enkele glazen bal bleek een onbekende illusie. Uiteindelijk heb ik de zoektocht gestaakt totdat ik, enkele jaren later tijdens een vakantie in Londen toevallig een jongleerwinkel binnen liep. Daar stond een kale man, onder de tatoeages en met een glazen bal in zijn hand. Ik mocht deze heel even vasthouden en waar een echte glazen bal enorm zwaar zou zijn was deze licht. "Acryl" zei de man, het maakte de bal niet alleen lichter maar ook sterker en duurzamer. Ik kocht gelijk een glazen bal, een bal van zacht plastic om te oefenen én een dvd met instructies.

Optreden op Paaspop (2015)

De Jongleur

Contact juggling of contactjongleren is bedacht door de legendarische Amerikaanse jongleur Michael Moschen. Deze verkreeg al faam door met stuiterballen te jongleren op een piano of in een driehoekige constructie waardoor de ballen meermaals om hem heen stuiterden. Echter was de film "Labyrinth" zijn grote doorbraak. Hier vertoonde de "Goblin King" (gespeeld door poplegende David Bowie) zijn kunsten met de glazen bal. In werkelijkheid was het Moschen die achter Bowie stond en deed alsof zijn armen die van de Goblin King waren. Nog steeds als ik op treed dan zijn er mensen die mij aanspreken omdat ze het herkennen uit de film. Dat één scene uit een veertig jaar oude film zó goed blijft hangen geeft ook wel blijk van de tijdloosheid van zowel de film als de scene.

David Bowie als "The Goblin King in Labyrinth 1986"

Deceptie:

Als je een truc koopt kunnen er twee dingen gebeuren, de truc kan je relatief makkelijk uitvoeren door middel van een gimmick (een speciaal hulpmiddel zoals bijvoorbeeld een nepduim voor het verdwijnende doekje) óf er blijkt geen geheim hulpmiddel of foefje te zijn en het blijkt dat je er heel, heel hard op moet oefenen. Dit bleek bij de glazen bal het laatste te zijn. Waar ik dacht snel klaar te zijn werd ik hard met mijn neus op de feiten gedrukt. Een hoop beschadigde oefenballen en vier jaar later durfde ik eindelijk met de glazen bal het podium op te stappen. Dat je bij sommige trucs niet op het geheim moet oefenen betekend niet automatisch dat je niet op de truc zelf hoeft te oefenen. Ik treed momenteel zó veel op dat ik bijna niet meer "normaal" oefen. Daartegenover oefen ik totdat ik een truc redelijk in de vingers heb. Door deze in mijn repertoire te gooien en er vlieguren mee te maken krijgt de truc langzaam vorm, onder andere door feedback van het publiek of collega's. Na verloop van tijd klopt ook de timing, tekst, grapjes en weet ik in welke zak van mijn pak ik het geheime ding heb verstopt of juist moet verstoppen. Een van mijn favoriete trucs kostte mij tien minuten om te leren en vier maanden om er écht een spektakel van te maken.

De goocheltruc met het kruisje van de ene naar de andere hand, goochelaar Tim Horsting

Optreden met de glazen bal op hardcorefestival Dominator (2013)

De ideale magische act:

Voor mij is contactjongleren dé ideale act. Als ik op straat optreed en het is rustig hoef ik alleen maar een paar minuten met de glazen bal te jongleren om een klein publiek te vergaren. Ik kan het inzetten als zwevende zeepbel in een bellenblaasact, als prop"glazen bol" in een mentale act, als rondlopende act in een parade of in een drukke discotheek (met een speciale UV- bal die oplicht onder blacklight) Ik kan dit vertonen in elk land, elke gelegenheid en voor nagenoeg elke doelgroep en publiek.

Ik treed momenteel zo'n 14 jaar op met contactjongleren. Van de dagelijkse parade bij het Negen Pleinen Festijn in de Efteling (als Magische Ali) tot in een winkelcentrum in Dubai. Van audities, schoolvoorstellingen, studentenhuizen, straatfestivals. Ik kan me eigenlijk geen optreden bedenken waar ik de glazen bal niet vertoond heb of deze in elk geval als backup act in mijn koffer had zitten. Via dvd's, vage jongleerforums op internet, reddit en facebook, youtube en andere media zoek ik steeds naar nieuwe manieren en technieken om mijn act met de glazen bal beter te maken. En toch is het mij na 14 jaar optreden (en 4 jaar oefenen) nog steeds niet geluk om de bal op mijn duim te laten balanceren net als de man op "la rambla"

Goochelen met de glazen bal bij het Negen Pleinen Festijn in de Efteling (2019)

De gimmick:

Momenteel werk ik aan een act waarin de glazen bal begeleid wordt door een loopende soundscape gemaakt met een handpan. Hiervoor ben ik opnieuw aan het oefenen geslagen met de bal en ben ik deze weer meer gaan inzetten bij optredens om er opnieuw feeling mee te krijgen. Dit heeft er toe geleid dat dé bal waar ik de afgelopen 10 jaar mee heb opgetreden, van dagelijkse parades in de Efteling tot midden op straat in Dubai deze oefensessies niet overleefd heeft. Toen ik een nieuwe bal ging kopen kwam ik op een obscure buitenlandse website met jongleerspullen iets bijzonders tegen, Eindelijk was daar dé gimmick waarmee ik de bal op mijn duim kon laten rusten en leek mijn zoektocht voorbij.

Fotoshoot voor mijn website (2017)

De bal is rond:

Niet alleen kon ik de bal op mijn duim laten balanceren maar ook andere stunts, trucs en moves waar ik alleen maar van kon dromen. Eigenlijk was het alsof ik de glazen bal voor mijzelf opnieuw ontdekte en ik weer van voor af aan kon gaan oefenen.

De nieuwe (podium) act met deze nieuwe bal begint vorm te krijgen en daarmee ook een realisatie. Had ik als klein mannetje deze gimmick in mijn handen gekregen was ik nooit vier jaar gaan oefenen. Had ik deze act misschien niet ingezet bij elk optreden en was ik momenteel nooit aan deze nieuwe act begonnen. De moves die je met de gimmick kan doen zijn bijzonder maar komen pas echt tot zijn recht als je ze combineert in een routine met moves waar wél op geoefend moet worden.

Door jarenlang te oefenen én door te zetten had ik jarenlang een nagenoeg unieke act, door social media als instagram en tiktok is contact juggling populairder geworden onder een nieuwe generatie goochelaars en zie je deze steeds vaker in hun repertoire verschijnen. Vroeger probeerde ik steeds op mijn concurrentie voor te lopen maar dat heb ik enkele jaren besloten los te laten. Door steeds op zoek te gaan naar nieuwe technieken en hulpmiddelen probeer ik niet meer mijn voorsprong te behouden maar om juist te zoeken naar hoe ik een al unieke act nóg unieker kan maken.

En wat de toekomst brengt weet ik niet, al heb ik wel een glazen bol.....