"Het maakt niet uit wat je doet, maar hoe je het doet"
Toen ik begon met goochelen was dit het advies dat ik kreeg van de ervaren goochelaars. In het begin staar je je blind op het geheim maar je komt er vanzelf achter dat het geheim slechts bijzaak is. De geheime "move" (handeling) het"foefje"of de "gimmick" (apparaatje of hulpmiddel) is slechts hoe het trucje in de praktijk werkt. Zodra je dit leert uit een boek, video, van een collega óf uit de beschrijving van een truc weet je hoe het "werkt" maar niet waarom het werkt.
Iedereen kent wel iemand die een trucje kan, een goocheltruc, een gek stemmetje, iets balanceren of een gekke oom die denkt dat 'ie" in Jackass zit. Ik spreek vaak toeschouwers die ook een trucje kennen. Ze lenen mijn kaarten en laten dan een truc zien die vaak leuk bedacht is maar qua presentatie tegenvalt. Om van een "trucje" écht iets magisch te maken is de presentatie uitermate belangrijk.
Een goocheltruc presenteren:
De presentatie rondom de goocheltruc is soms nog wel het moeilijkst. Ik heb een "move" waar ik drie maanden over heb gedaan om deze te leren. (de muscle pass) Hierbij laat je een munt van de ene hand naar de andere omhoog springen. Toen ik als "Magische Ali" voor de bij de Fata Morgana voor de Efteling werkte gebruikte ik deze truc regelmatig met de gouden munten die uit Ezeltje strek je kwamen. Doordat deze munten nagenoeg niks wegen kon ik deze wel een meter hoog schieten! (om ze vervolgens weg te geven aan de aanwezige kinderen). De muscle pass is een fantastisch effect maar zonder echte routine is het niet meer dan een "kunstje" in plaats van een magisch moment in een act vol magische momenten. Het maken van die routine duurde in mijn geval langer dan het leren van alle "kunstjes" Uiteindelijk is het een routine geworden die draait rondom het maken van een routine en hoe lang dat soms kan duren, zo is het maakproces eigenlijk de act zelf geworden.
Een goocheltruc scripten of jazzen?
Enkele jaren geleden was ik bij een event georganiseerd door mijn collega goochelaar Janse Heijn. Hierbij werd er door twee goochelaars een lezing gegeven. Internationaal mentalist Timon Krause & kaartgoochelaar Think Nguyen. Met eerstgenoemde heb ik nog samen in een TV programma gezeten op SBS6. Dit heette "Mindmasters Live" en was met onder andere Uri Geller.
Timon begon met een lezing over scripts: Hij schreef elk moment van al zijn trucs tot op de seconde uit. Hierdoor kon hij (als er iets mis ging of er was ruimte voor improvisatie) altijd terugvallen op zijn script. Hierdoor konden zijn acts qua presentatie eigenlijk nooit mislukken. Ook kon hij hierdoor zijn acts moeiteloos aanpassen aan bepaalde situaties.
Aanvullend was Think Nguyen aan de beurt. Think is een kaartgoochelaar met een ongekend talent, kennis én beheersing van de goocheltechniek. Zijn stijl is wat sommige goochelaars"Jazzen" noemen. Hierbij is niets van te voren bedacht maar wordt er uitgegaan van het improvisatietalent en beheersing van de goocheltechnieken van de goochelaar. Hij liet een kaart kiezen, terug in het spel stoppen en door de toeschouwer laten schudden. Vervolgens had hij wel honderd methoden om de kaart terug te vinden, ergens te laten verschijnen of om er iets anders magisch mee te doen. Hij liet zich leiden door het gevoel en het moment om zo zijn unieke magie te creëren.
Beide goochelaars hebben die dag fenomenale dingen laten zien die waren gebaseerd op hun specifieke werkwijze. Voor de één is improvisatie belangrijk, voor de ander het minutieuze uitdenken (om zo ruimte te maken voor improvisatie). Toch denk ik dat hun manier van werken het beste werkt als je die beschouwt als twee zijden van dezelfde munt. Goed zijn in de techniek van het goochelen, maar vooraf ook goed nadenken over de act zelf. Zo kun je je eigenlijk op elke situatie voorbereiden. Voeg hier een beetje showmanship én improvisatietalent aan toe en dan ben je echt in staat om wonderen te creëeren.
© Goochelaar Tim Horsting 2022